رابطه مضمررابطه مضمر، از اصطلاحات علم منطق بوده و به رابطه محذوف در قضیه گفته می‌شود. ۱ - توضیح اجمالیرابطه مضمر، از اصطلاحات علم منطق بوده و به رابطه محذوف در قضیه گفته می‌شود. رابطه در قضيه به لحاظ تصريح و عدم تصريح به آن، بر دو قسم است: ۱-رابطه مصرَّح؛ ۲- رابطه مضمر. در قضيه علاوه بر موضوع و محمول، به لفظ ديگرى نياز است که بر نسبت حکمیه دلالت کند و بين آن دو اتحاد و يگانگى برقرار کند. به چنين لفظي «رابطه» مي‌گويند. رابطه گاهى به سبب معلوم بودنش در قضيه ملفوظه حذف مى‌شود که از آن به «رابطه مُضمَر» تعبير مى‌شود؛ مانند: «زيد کاتب» که اگر بخواهيم رابطه را آشکار کنيم تبديل به «زيدٌ هو کاتبٌ» مي‌شود. گاهى هم رابطه، مذکور و مصرَّح است که از آن به عنوان «رابطه مصرَّح» تعبير مى‌شود. رابطه مصرَّح، گاهى در قالب اسم است؛ مانند: «زيد هو حيٌّ»، و گاهى در قالب کلمه (فعل) ؛ مانند: «زيد کان شاعراً». [۱]
ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (المنطق)، ج۱، جزء ۳، ص۳۹-۴۰.
۲ - پانویس
۳ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «رابطه مضمر»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۰/۲۹. رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی
|